Hasan Özbek Yazdı; Babalar Günü

Öyle bir kişinin bugün, analar günü , bugün sevgililer günü, bugün babalar günü… diye toplumlara dayattığı gün değil, her babanın, her ananın, her sevgilinin yaşarlarken canını vereceği bir andır.

Sevgilinin “CANIM,”
Ananın, “YAVRUM,”
Babanın, “OĞLUM, KIZIM.”

Dediği, bunları derken ağzından çıkan sesin ta özden, ta içten, taa yürekten kopup geldiği bir an.

Sevgililer günü, analar günü, babalar günü işte o andır.

Babanın “OĞLUM, KIZIM” dediği sözün içinde yürek vardır. O yürekte, sevgi bulunur, o yürekte sevecenlik uçuşur.

O yüreğin dışında otorite örtülüdür.

Bir cerrah o yüreği yarıp da baksa kelebeğin kanadı gibi narinlik, kaşmir kadifesi gibi bir yumuşaklığın döşeli olduğu görülecektir.

Babanın hakkı öyle bir mağazadan alınarak verilen bir eşya ile ödenecek kadar ucuz değildir.

BU DÜNYADA NE KADAR BABA VARSA O KADAR DA BABALAR GÜNÜ VARDIR.
Bir şiirimle bitirmek istiyorum…

BABA
Yuvamızda ulu direktir baba
İpek özlü, katı direktir baba
Testide su, sofrada çörektir baba
Babadır o can baba
Azarladığında dokunmayan
İki vurduğunda acıtmayan
Candan severken belli etmeyen
Babadır o can baba
Evimizin huzur veren gür sesi
Her köşeyi ısıtan nefesi
Dağlar gibi arkası kalesi
Babadır o can baba…