Müdür ve Yönetici Kimden Olur?

Müdür vardır, gerçekten müdürdür, müdürlük yapar. Bir müdür daha vardır. Durmadan aynaya bakar.

Sabah dairesine geldiğinde ilk işi aynaya bakmaktır.

Aynaya bakarken hindi gibi kabarır da kabarır. Kendisi farkında bile değildir. Ağzından şu sözler çıkmaya başlar.

“BEN MÜDÜRÜM”
Kabarma hızlanır.
“BEN MÜDÜRÜM, BEN MÜDÜRÜM”
Ayna dar gelir.
Makamına oturur. Onunkine oturma denmez, uzanır koltuğuna.
Zile basar.
Gelen odacı; “EMRET MÜDÜRÜM”
“HÜSEYİN BEY BURAYA GELSİN”
“RUKİYE HANIMI ÇAĞIRIN BANA”
Gelir o memurlar, el pençe ayakta beklerler.
Bir süre konuşmaz müdür.
Uzun oturuşunu bozar, dirseklerini masaya dayar, suratı avuçlarının içindedir, mantar gibi şişer.
“OLMUYOR ARKADAŞ, OLMUYOR”

Kendini bilmezi müdür olarak atamışlar. Yaptığı ilk iş, kendi anasıyla babasını tepelemek olmuş.

Müdürlük şemsiye gibidir.

Şemsiyeyi açtığı zaman, başta buyruğunda çalışan kişiler ve yurttaşlar o şemsiyenin koruması altındadır.

Müdür, yetki sahibi kişilerden seçilmelidir.

Müdür, müdür olmadan önce, Ahmet’tir, Mehmet’tir. Müdür olduktan sonda Ahmet, Mehmet silinir.

Müdür bey, Müdüre hanım olur. Asıl adı unutulur.

İşte müdür seçimi bu nedenle önemlidir.

Müdür yapılacak kişinin ruhsal yönden sağlıklı olmasına önem verilmelidir.