Zor, Kadın Olmak!

8 Mart Kadınlar Gününde başka toplumların başka ülkelerin kadınlarını bir kıyıya bırakıp kendi kadınlarımıza bakalım.

Bizim kadınlarımız, çilekeştir. Yorgunluk nedir bilmez.

Bizim kadınlarımız, kuluçka tavuğu gibidir, ev halkını üşütmez.

Bizim kadınlarımız, kocacıldır. Kocasını başkasına yar etmez.

Bizim kadınlarımız, acısını, tasasını belli etmez.

Bizim kadınlarımız, kadındır. Başka ulusların kadınlarına benzemez.

Bizim kadınlarımız, hasta iken bile yemeğini aşını hazırlar hiç mi hiç yakınmadan.

Bizim kadınlarımızın boğazından lokma geçmez ev halkını doyurmadan.

Çocuğu kucağında.

Sıcacık ocağında. Bir erdemdir.

Dıştan gelecek saldırılara karşı bir dişi aslandır. Ödün vermez. Bir kaledir.
Burcunda eşine gece gündüz nöbet tutar. Eşsiz bir fazilettir.

Gelenekler bastırır, ille de oğlan doğuracaksın diye. O da doğurur da doğurur, oğlan gelinceye kadar.

Ev dolar taşar şipşirin çiçekler gibi kızlarla, o kızlar da yakarır Tanrı’ya oğlan kardeşimiz olsun diye.

Kadına ne verilirse verilsin azdır.

Çünkü onlar bizim anamız.

Onlar bizim Karımız.

Onlar bizim kızımız.

Onları ne inkar ederiz,
Ne de söküp atarız.

Et-tırnaktır o, et-tırnak.

Nasıl kopar onlar.

Kopar da görelim kolaysa koparmak.

Bu kadar çile çeken, bu kadar ağır yük taşıyan kadınlarımıza ne yazık ki erkekler maalesef onların hakkını veremiyorlar.

Bence bir erkekler günü de olmalı. Orada kadınlara olan acımasızlıkları da sorgulanmalıdır.